Słowa na codzień i od święta

SŁOWO

Ostatnie słowo jeszcze się nie narodziło,

A pierwsze ledwo daje się zinterpretować.

I jest jeszcze grą na dole dla wszystkich.

Zróżnicowanie zalśni dopiero ponad nami.

To, co wydawało się niepodzielne, rozpada się,

A w najmniejszym jeszcze zrodzi największe.

Mnożą się słowa

Między pierwszym a ostatnim znaczeniem.

A wszystkie zostaną wyważone i policzone.

Mocno trzeba wprzeć się w ziemię

I wyreżyserować pozasceniczne życie.

W zapyziałe pielesze wpychać tragedie,

A na scenie błyskotliwe toczyć kwestie

O pogodzie, o polityce, o niczym ważnym.

Między pierwszym a ostatnim słowem

Trwa fatalizm starogreckiego teatru,

Jednostka walczy z przeznaczonym

Losem, chwalebnym albo marnym.

I chociaż chór grzmi ostrzeżeniem

A ślepy wróżbita wieszczy,

Los się wypełnia.

Ale tu i teraz nie ma chóru, a jeśli jest, to niemy.

I wieszcza ślepego nie ma, bo ledwie zaczął

Wiązać, zamilkł w udręce wielości znaczeń.