Muszę ciągle coś załatwiać. Ciągle coś nowego do zrobienia, a ja nie mogę opanować paniki, że coś pójdzie nie tak, że nie potrafię, że zostanę wyśmiana lub co gorsza ośmieszona. Jak żyć z przeświadczeniem, że jestem niesprawna w załatwianiu różnych drobnych ale niezbędnych życiowych problemów?
Jak przegryzać się przez codzienne niemożności? Jak nie pogubić się w wielości priorytetów? Jak radzić sobie z obawą, że coś w czymś nawalę?
