Od najmłodszych lat uczono mnie, że wchodząc do cudzego domu, muszę zachowywać się tak, by nie naruszyć zwyczajów tego miejsca. Jednym słowem muszę się dostosować do rytmu i zachowań, jakie w tym miejscu obowiązują.
A co się teraz dzieje w świecie? Przyjeżdżają goście i zaczynają wprowadzać swoje obyczaje, nawyki i tradycję, bo obowiązuje tolerancja i prawa ich jako gości są większe niż domowników.
Zamachy terrorystyczne w różnych zakątkach świata, w których giną tubylcy, Bogu ducha winni. Moim zdaniem wynika to z nadmiernej tolerancji. Muzułmanie swoje obyczaje przenoszą do kraju, w którym znaleźli gościnę. Nachalnie domagają się praw dla siebie w imię własnej wiary, tradycji, obyczajów. I tak w miejscach publicznych , gdzie obowiązuje dowolność stroju, muzułmanki chodzą zakryte od stóp do głów. W porze modlitwy muzułmanin rozkłada dywanik, nie bacząc na to, czy przeszkadza, czy wzbudza zaciekawienie, czasami śmiech i zaczyna się modlić. I tak dzieje się w szkołach, w zakładach pracy, w instytucjach typowo europejskich z wpisanymi od dawna modelami zachowań. I wydaje się, że tak powinno być , poszanowanie cudzych pogladów. Tylko,że to się nie kończy na indywidualnych manifestacjach odrębności kulturowych. Wymagania wobec gospodarzy eskalują. A gospodarze ustępują, dostosowują się do żądań.
I tu myślę, że tak nie powinno być. Jeśli wchodzisz między wrony musisz krakać jak i one. Muzułmanin, żyd, prawosławny, hinduista mają się na ulicy, w zakładach pracy w szkołach i na uczelniach dostosować do panujących obyczajów. Nie powinni manifestować swoich poglądów. Niechaj to robią w swoim domu, niechaj nawet budują swoje świątynie, teatry i kina. I niechaj tam pielęgnują swoją kulturę i religię. Jednakże niech nie wychodzą z nią w mejsce publiczne, bo nie są u siebie, lecz w gościnie. Nikt ich wszak nie zmusza,by uczestniczyli w obrzędach religijnych, narodowych świętach i innych obyczajach. Jeśli chcą korzystać z dóbr cywilizacyjnych państwa, w którym zdecydowali się mieszkać, niech korzystają ale na prawach tych państw.
Być może, gdyby od początku tak było, gdyby nie posłuchano krzyków o prawach mniejszości, gdyby nie budzono nacjonalizmów, nadając wyjątkowe przywileje, może nie byłoby teraz zamachów terrorystycznych na cywilów. Może nie gineliby niewinni. Może nie trzeba się byłoby bać sąsiadów i innej wierze, kulturze? Nie wiem. Ale jeśli gdzieś idę, jadę do kogoś, to nie narzucam swoich poglądów, nie wymuszam dostosowania się do mnie. Ja się podporządkowuję. A jeśli nie mogę tego zrobić, to po prostu tam nie idę, nie jadę.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz